'Wie-ben-ik?' Week

Wie ben ik?

tekst: dirk ghekiere

De zoektocht naar onszelf is zo oud als de mens zelf. Telkens opnieuw komen de vragen terug: Wie ben ik? Wat doe ik hier? Wat heb ik te bieden?

In de vele jaren dat ik mensen begeleid, heb ik geleerd in te zien hoe conditionering en identificatie bijdragen aan het herhalen van ‘de fouten’ die we in het verleden hebben gemaakt en ons in een zelfgemaakte gevangenis doen belanden. Zolang we onbewust blijven van deze conditioneringen en identificaties, blijven deze ons leven bepalen. Er zomaar vanaf komen of ze overboord gooien, werkt ook niet.

Het gaat in de eerste plaats om bewustwording van al onze projecties, oftewel van al onze onvrede die we projecteren op de wereld en op andere mensen. Een heel onbewust, patroonmatig proces dat ons telkens opnieuw in onvrede brengt, en toch hebben we de ander nodig om te groeien. Hoe vaak leg ik, en heb ik de schuld van al mijn onvrede bij de ander gelegd en die verantwoordelijk gesteld voor mijn niet-welbevinden? Hoe vaak heb ik me tot slachtoffer gepromoveerd? Hoe speelt angst een rol in mijn leven en hoe ga ik daarmee om? Leef ik vanuit angst, vanuit tekort of vanuit overvloed?

Jaren heb ik de buitenwereld gebruikt om te ontdekken wie ik ben. Ik was ervan overtuigd dat ik daar mijn bestaansrecht kon vinden. Resultaten waren belangrijk, angst was mijn metgezel, schone schijn mijn uithangbord, totdat op een dag een Native Elder mij vertelde: “I have nothing to hide”.

De 'Wie-Ben-Ik'-week is uit het denken komen en de chaos ingaan om te ontdekken wie je echt bent. Door non-stop naar binnen te gaan, krijg je antwoorden. Het is laagje per laagje zakken en zo bij je essentie komen. Het is een week die tools biedt voor de rest van je leven, een once-in-a-lifetime midweek die ik niet had willen missen.

Memorabel. De 'Wie-Ben-Ik'-week blijft nazinderen, zelfs jaren later stel ik mezelf nog steeds de vraag: 'Wie ben ik?' Het werkt op mij in, en ik blijf er lessen uit halen. Ik laat dingen toe, adem ze in, en klap niet dicht. Het is een intense, maar ontzettend waardevolle groep waarin je wordt ondergedompeld in zelfreflectie. Wat anderen meemaken, blijkt vaak ook op jezelf van toepassing.

De Wie-Ben-Ik-week gaat door alle maskers en weerstand heen om bij je echte ik te komen. Het is als sterven en weer opnieuw geboren worden, en dat meerdere keren. Het is voor wie echt bereid is om diep te graven en zijn grenzen te verleggen. Zo kom je in contact met iets nieuws.

De Wie-Ben-Ik is geen pretje, maar het helpt je jezelf echt beter te leren kennen. In deze groep ga je steeds verder dan je huidige maskers en kom je steeds nieuwe maskers tegen, waardoor je steeds dieper in jezelf gaat. Voor mij betekende het een kentering in slachtofferschap en een hoger bewustzijn over hoe ik mezelf in die positie plaats.

Een keerpunt in mijn leven? Ja. Makkelijk? Nee. Het was veranderen van richting. In plaats van te leven ‘van buiten naar binnen’ was het nu ‘van binnen naar buiten’, vanuit je centrum, vanuit je bron, zo zei hij. De rivier kan niet stromen als er geen bron is, geen oorspronkelijke bron. Je kunt niet van buiten naar binnen gaan, er is maar één richting: energie stroomt van binnen naar buiten. Zonder oorspronkelijke bron zou alles onecht zijn. Als je de bron hebt, zal de rivier de oceaan bereiken!

Deze groep is een zoektocht naar, en een erkenning van onze bron, noem het gerust Liefde, essentie en wat dan ook. Via de ander komen we erachter welke spelletjes we al dan niet spelen om die bron maar niet te bereiken, wellicht uit angst.

begeleiding

Dirk Ghekiere en Lieve Verhelle

Dirk Ghekiere (1951) is een West-Vlaamse slagerszoon, vader van vier kinderen en grootvader van twaalf kleinkinderen, die het grootste deel van zijn leven heeft gewijd aan het vinden van antwoorden op fundamentele levensvragen. Zijn zoektocht bracht hem al vroeg bij de levende tradities van natuurvolkeren wereldwijd, vooral in Noord-Amerika en Canada. Jarenlang verdiepte hij zich in deze culturen, nam deel aan oeroude ceremonies en werd geïnitieerd als Pipe Carrier en Sundancer in de Lakota-traditie. Verschillende Native Teachers gaven hem persoonlijk onderricht en hun toestemming om hun lessen en ceremonies te delen met zijn volk.

Dirk blijft zich verder ontwikkelen in verschillende therapievormen, het begeleiden van mensen en groepen, en het leiden van ceremonies. Vandaag is hij Elder, Leraar en Ceremonieleider, onder andere van de traditionele Vision Quest, Sweatlodge en Rites of Passage. Hij wordt erkend, gerespecteerd en gesteund door zijn Native Teachers en Elders.

In zijn werk combineert Dirk emotioneel-lichaamswerk, psychotherapie, systemisch werk en traditionele ceremonies om duizenden mensen op een krachtige manier te gidsen op het pad naar hun eigen essentie en levensvuur. Hij is een ware autoriteit in zijn vakgebied, met een bijzondere expertise en een grote liefde voor zijn medemens.

Samen met zijn vrouw Lieve Verhelle (1954), een emotioneel lichaamstherapeute, richtte hij Apape Belgium op. Dit therapie- en opleidingscentrum gaven zij door aan hun zoon Niek Ghekiere en zijn vrouw Stephanie de Bruyckere. In 2018 richtten Dirk en Lieve The Spirit Of Leadership op, evenals het centrum ‘La Geneytouse’ in Toy-Viam, Frankrijk.

Inschrijven

ervaring met therapie is vereist

WIE-BEN-IK WEEK

Periode:
25 november 2024 – 29 november 2024

Aankomst:
24 november vanaf 16u

Voor deze groep, die minuut per minuut vastligt, is ervaring met therapie vereist.

Er wordt ook verwacht dat je een korte motivatiebrief schrijft waarin kernachtig staat waarom je het waard bent om aan deze groep deel te nemen.

Minimum: 12 deelnemers

Maximum: 16 deelnemers

Locatie

La Geneytouse
5-7 Lieudit
19170 Toy-Viam
Frankrijk